verschenen op
  
De overkant 1999/2009
muziek J.Hendriks en E.Jansz

Lieve Linge

lieve Linge
dat je zo mooi was
lieve Linge

eindeloos stroomt je water
van vroeger naar later

een meisje dat touwtje springt
een liedje zingt
en perensap verkoopt
de weg die zich in bochten wringt
en dan de dijk afloopt

een bootje vaart en laat er
zijn sporen na op het water

lieve Linge
dat je zo mooi was
lieve Linge

eindeloos stroomt je water
van vroeger naar later

alle vrouwen waren meisjes
zij kenden onze wijsjes
in het nederlands
zij hadden tienerkamers
ik heb ze zelf gezien

rimpels op het water
de foto’s zijn voor later

lieve Linge
dat het zo mooi was
lieve Linge

lieve Linge
dat het zo mooi was
lieve Linge

Terug in Nederland. Er zij veel mooie plekjes in ons land. Maar een van de mooiste is wel het dal van de Linge.
Wat bezielt toch een waterstroom om zich ergens, bij Tiel meen ik, af te scheiden van de Waal, zich evenwijdig, schijnbaar doelloos door het vlakke Betuwse land te slingeren om tientallen kilometers verder, bij Gorkum, weer in diezelfde Waal te stromen. Er is geen reden. En dat is schoonheid.

Ik heb haar gezien, het meisje dat touwtje sprong en perensap verkocht. Toen ik jaren later dezelfde tocht maakte in hetzelfde jaargetij, was zij er niet meer. Ik heb haar gezocht, in de straten van het kleine dorp, op de weggetjes langs de dijk. Het is melancholie die zich van je meester maakt, als je merkt dat de tijd voorbij is gegaan, dat niets meer is zoals het was, het meisje zal een vrouw geworden zijn, alleen het water stroomt nog altijd, schijnbaar doelloos, onaangedaan, zoals de tijd.

Je kunt zeggen: ‘Ik heb van je gehouden’, of: ‘Ik hou nog steeds van jou’. Maar het zijn woorden op de wind, rimpels op het water.